Niniejsza publikacja stanowi swoisty hołd, jaki składamy profesorowi Janowi Berdyszakowi, którego postawa artystyczna, ale przede wszystkim dydaktyczna, jak i czysto ludzka, ukonstytuowała w dużej mierze, obecny „kształt” Pracowni. Oczywiście znajduje się tu pewna konkretna dawka teorii, jednakże często osadzona w dość osobliwym kontekście, wzbogaconym o sporą dawkę wspomnień i refleksji wynikających z osobistych doświadczeń autorów, którzy w mniejszym lub większym stopniu, odnoszą się w swoich tekstach również do postaci profesora Jana.

Zaproponowana przez niego, specyficzna formuła dydaktyczna, opierająca się o „sytuacyjną dyskusją poszukującą”, stała się główną osią programu nauczania jaki realizowany był w prowadzonej przez niego Pracowni Rzeźby. Formuła ta to bardzo specyficzny melanż różnych metod nauczania, które wpływają na siebie wzajemnie i same podlegają ciągłym transformacjom. Jej fundamentem są rodzące się nieustannie PYTANIA, zadawane tak przez PROWADZĄCYCH oraz studentów a wynikające zarówno z umiejętnego moderowania samą dyskusją, jak i nieskończonego potencjału, tkwiącemu w dociekliwości całej grupy.

Jednym z celów tej publikacji jest próba uchwycenia fenomenu tej wspomnianej formuły, która, co bardzo istotne, może być przecież obecna nie tylko w sytuacji akademickiej czy artystycznej. Książkę tę należy więc traktować nie tyle jako podręcznik dla nauczyciela czy artysty, ale jako swoisty poradnik, mówiący o potrzebie zadawania pytań i sposobach ich konstruowania. Być może, przy odrobinie szczęścia i treningu, uda się Nam Wszystkim znaleźć odpowiedź również i na to zasadnicze, wykorzystane w jej tytule.